-
1 invītus
invītus adj. with sup, against the will, unwilling, reluctant, perforce, on compulsion: Invitus feci, lex coëgit, T.: neque senatus provinciam invitus dederat, S.: invitus feci, ut, etc.: ut viatores invitos consistere cogant, Cs.: eum ego a me invitissimus dimisi, much against my will: nihil invitis fidere divis, i. e. against their will, V.: invito patre, in spite of, T.: se invito transire, against his will, Cs.: invitissimis eis: invitā Minerva, against one's natural bent, C., H.: quod et illo et me invitissimo fiet, altogether against his inclination and mine.—As subst m.: elicere veram vocem ab invito.—Reluctant, unwilling: invita in hoc loco versatur oratio: Invitae anni spem credere terrae, V.: verbaque provisam rem non invita sequentur, H.: ignes, O.: ope, i. e. furnished involuntarily, O.* * *invita, invitum ADJreluctant; unwilling; against one's will -
2 cunctor (cont-)
cunctor (cont-) ātus, ārī, dep., to delay, linger, loiter, hesitate, doubt: cunctando restituit rem, Enn. ap. C.: cunctando bellum gerebat, L.: omnia si cunctor amitto: qui cunctatus fuerit, L.: dolo an vere, S.: militibus cunctantibus, Desilite, inquit, etc., Cs.: alius alium exspectantes cunctamini, S.: diutius in vita: inter metum et iram, Ta.: super tantā re, Ta.: Cunctatusque brevi, after a moment of hesitation, O.: (apes) partīs cunctatur in omnīs, i. e. threatens, V.: propius accedere, S.: arma capere, L.: cunctamini, quid faciatis? S.: non cunctandum quin decertaret, Cs.: cunctatur amnis, lingers, V.: corripit Cunctantem (ramum), reluctant, V.— Pass impers.: non est cunctandum profiteri, etc.: nec cunctatum apud latera, Ta. -
3 indīgnāns
indīgnāns antis, adj. [P. of indignor], impatient, reluctant, indignant: venti, V.: ursi, O. -
4 indīgnātus
indīgnātus adj. [P. of indignor], angered, reluctant: Vita fugit sub umbras, V. -
5 lentus
lentus adj. with comp. and sup. [cf. lenis], pliant, flexible, tough, tenacious, sticky, viscous: viburna, V.: flagellum, Ph.: pituita, H.: Lentior salicis virgis, O.: gluten visco lentius, V.: Lentis adhaerens bracchiis, tenacious, H.: prensare manu lentissima bracchia, senseless, H.— At rest, slow, sluggish, immovable: in umbrā, V.: in lento luctantur marmore tonsae, motionless, V.: asinus, Ph.: remedia, Cu.: fori harena, Iu.—Fig., delayed, lingering, slow: funus matris, Iu.: Spes, O.: uteri pondera, Pr.: amor, H.: in dicendo, drawling: ira deorum, Iu.: risus, indifferent, H.: lentos Pone fastūs, reluctant, O.: infitiatores, backward: negotium, tedious: ubi lentus abes? where do you loiter? O.— Easy, calm, indifferent, unconcerned, phlegmatic: genus ridiculi patientis ac lenti: spectotor, H.: lentissima Pectora, insensible (to love), O.: in dolore suo, Ta.* * *lenta -um, lentior -or -us, lentissimus -a -um ADJclinging, tough; slow, sluggish, lazy, procrastinating; easy, pliant -
6 luctāns
luctāns antis, adj. [P. of luctor], struggling, reluctant: luctantia oscula carpere, O. -
7 morāns
morāns ntis, adj. [P. of moror], delaying, reluctant: portae, V.: vincula, O: -
8 ōdī
ōdī (ōdīvit, Anton. ap. C.), ōsūrus, ōdisse, defect. [1 OD-], to hate: oderint dum metuant: ita amare, ut si aliquando esset osurus: furialiter, O.: Miris modis Sostratam, T.: quid enim odisset Clodium Milo: parentem, O.: peccare, H.—To dislike, be displeased with, be vexed: Persicos apparatūs, H.: odi cum cera vacat, O.: se odit senectus, is discontented, Iu.* * *odisse, osus V PERFDEFhate (PERF form, PRES force), dislike; be disinclined/reluctant/adverse to -
9 piger
piger gra, grum, adj. with comp. pigrior, and sup. pigerrimus [PAC-], unwilling, reluctant, averse, backward: gens pigerrima ad militaria opera, L.: pigriores ad cetera munia exequenda, Cu.— Slow, dull, lazy, indolent, sluggish, inactive: senectus, O.: (apes) frigore, V.: taurus ipsā mole, Iu.: mare, sluggish, Ta.: annus, H.: bellum, tedious, O.: campus, unfruitful, H.: sopor, benumbing, Ct.: frigus, Tb.: dolabra, lazily handled, Iu.: in re militari: militiae, H.: scribendi ferre laborem, H. — Dull, unfeeling: pigro perire situ, O.* * *pigra, pigrum ADJlazy, slow, dull -
10 recūsō
recūsō (P. praes. gen. plur. recusantūm, V.), āvī (recūsārō, for recūsāverō, C.), ātus, āre [re-+ causa], to make an objection against, decline, reject, refuse, be reluctant to do: non recuso, non abnuo, etc.: recusandi causā legatos mittere, Cs.: uxorem grandi cum dote, H.: nec quae pepigere recusent, V.: nullum periculum communis salutis causā, Cs.: legumina, Cs.: servitutem, S.: iussa, V.: nihil tibi a me postulanti recusabo: qui quod ab altero postularent, in se recusarent, Cs.: terra numquam recusat imperium: genua impediunt cursumque recusant, V.: ignis non umquam alimenta recusat, O.: populum R. disceptatorem: mori, Cs.: sequi bene monentem, L.: praeceptis parere, V.: tibi comes ire, V.: versate diu quid ferre recusent umeri, H.: de iudiciis transferendis recusare: sententiam ne diceret: non recusamus quin Rosci vita dedatur: neque recusare... quin armis contendant, Cs.: nec recusabo, quo minus omnes mea legant: quo minus perpetuo sub illorum dicione essent, Cs.—In law, to protest, object, take exception, plead in defence: tu me ad verbum vocas; non ante venio, quam recusaro.* * *recusare, recusavi, recusatus Vreject, refuse, refuse to; object; decline -
11 re-trāctō (-trectō)
re-trāctō (-trectō) āvī, ātus, āre [retraho], to handle again, take in hand again, undertake anew: arma, L.: ferrum, V.: volnera cruda, i. e. touches anew the unheeled sores, O.—Fig., to consider, examine again, review, revise: omnia, quae ad cultum deorum pertinerent: Fata domūs, O.: augemus dolorem retractando: desueta verba, O.: Ceae munera neniae, H.: posterā die retractatur, the negotiation is renewed, Ta.— To withdraw, draw back, refuse, decline, be reluctant: sive retractabis sive proberavis: Icilium retractantem adripi iubet, L.: quid retractas? V.: nihil est quod dicta retractent, have no reason for revoking, V. -
12 surdus
surdus adj. with comp, deaf: si surdus sit, varietates vocum noscere possit?: quam mihi nunc surdo narret fabulam, how deaf I am to his talk, T.: Non canimus surdis, are not preaching to the wind, V.: vana surdis auribus canere, L.: narrare asello Fabellam surdo, H.—Wilfully deaf, not listening, heedless, inattentive, regardless, insensible, inexorable, averse, reluctant: orando surdas iam aurīs reddideras mihi, T.: ad id aures, L.: non surdus iudex: ad mea munera, O.: ad omnia solacia aures, L.: mens, O.: scopulis surdior, H.: Non saxa surdiora navitis, H.—Not understanding, dull, inappreciative: in horum sermone: undae, O.—Unheard, noiseless, silent, still, mute, dumb: bucina, Iu.: Non erit officii gratia surda tui, unsung, O.: quos diri conscia facti mens surdo verbere caedit, secret, Iu.* * *surda, surdum ADJdeaf, unresponsive to what is said; falling on deaf ears; muffled, muted -
13 odeo
odire, odivi(ii), - V TRANShate; dislike; be disinclined/reluctant/adverse to; (usu. PREFDEF) -
14 odio
odire, odivi, - V TRANShate; dislike; be disinclined/reluctant/adverse to; (usu. PREFDEF) -
15 retracto
retractare, retractavi, retractatus Vundertake anew; draw back, be reluctant; reconsider; withdraw -
16 invitus
invītus, a, um, adj. [perh. for in-vicitus; cf. Sanscr. vaç-, to will; avaças, unwilling; Gr. hekôn, a-ekôn], against one ' s will, unwilling, reluctant (syn. coactus; class.).I.Of persons:II.invitus me vides,
Plaut. Cas. 2, 4, 23:ut viatores invitos consistere cogant,
Caes. B. G. 4, 5:soli hoc contingit sapienti, ut nihil faciat invitus, nihil dolens, nihil coactus,
Cic. Par. 5, 1:ego eum a me invitissim us dimisi,
very unwillingly, very much against my will, id. Fam. 13, 63:Berenicen ab urbe dimisit (Titus) invitus invitam,
Suet. Tit. 7:trahit invitam nova vis,
Ov. M. 7, 19.— Abl. absol.: me (te, se, etc.) invito, against my ( your, his, etc.) will, in spite of me, without my consent:vobis invitis,
Plaut. Cas. 2, 5, 7:si se invito transire conarentur,
against his will, Caes. B. G. 1, 8:Sequanis invitis,
id. ib. 1, 9:diis hominibusque invitis,
Cic. Q. Fr. 3, 2:invito numine,
Verg. A. 10, 31:invita Diana,
Ov. M. 8, 395: invitā Minervā, against one ' s natural bent, Hor. A. P. 385:invita Minerva, id est adversante et repugnante natura,
Cic. Off. 1, 31, 110:quod et illo et me invitissimo fiet,
altogether contrary both to his inclination and my own, Cic. Att. 5, 21, 9. — With ut:invitus feci, ut L. Flaminium e senatu eicerem,
Cic. de Sen. 12, 42.—With gen.:credidit, dominum non invitum fore hujus solutionis,
would not be ill pleased with this payment, Dig. 16, 3, 11.—Of things:invita in hoc loco versatur oratio,
Cic. N. D. 3, 35, 85:invitae properes anni spem credere terrae,
Verg. G. 1, 224:verbaque provisam rem non invita sequentur,
Hor. A. P. 311:dantur in invitos impia tura focos,
Ov. H. 14, 26:lyra,
id. Am. 3, 9, 24:ignes,
id. M. 8, 514:oculis legere,
id. H. 18, 4; cf.:vultu prospicere,
Val. Fl. 7, 575:ope,
i. e. furnished involuntarily, Ov. P. 2, 1, 16:invito sanguine,
Val. Fl. 3, 391. — Adv.: invītē, against one ' s will, unwillingly:invite cepi Capuam,
Cic. Att. 8, 3, 4 (dub.).— Comp.:invitius,
Cic. de Or. 2, 89, 364. -
17 luctor
luctor, ātus, 1 ( part. gen. plur. luctantūm, Prop. 4 (5), 22, 9; act. collat. form: viri validis viribus luctant, Enn. ap. Non. 472, 8: plurimum luctavimus, Plaut. ap. Non. 468, 32; Varr. L. L. 5, 10, § 61 Müll.:I.dum luctat,
Ter. Hec. 5, 3, 31), v. dep. [lucta, q. v.], to wrestle.Lit.:B.ibi cursu luctando disco hasta... sese exercebant (juventus),
Plaut. Bacch. 3, 3, 24:luctabitur Olympiis Milo,
Cic. Fat. 13:fulvā luctantur harenā,
Verg. A. 6, 643:luctabatur adsidue,
Suet. Ner. 53:paucae (feminae) luctantur,
Juv. 2, 53:umeris, ut luctaturi solent, ad occipitium ductis,
Quint. 11, 3, 160.—Transf, to wrestle, struggle, strive, contend.a.Of living creatures:(β).in pestilenti atque arido solo luctari,
Liv. 7, 38, 7:boves luctari,
Plin. 18, 19, 49, § 177:luctandum in turbā,
Hor. S. 2, 6, 28:inter se adversis luctantur cornibus haedi,
Verg. G. 2, 526:non luctor de nomine hujus temporis,
Ov. F. 6, 69.—With inf. ( poet.):b.et infracta luctatur harundine telum Eripere,
Verg. A. 12, 387:deducere versum,
Ov. P. 1, 5, 13:compescere risum,
id. H. 17, 161; id. M. 15, 300.—Of inanimate things:2.et in lento luctantur marmore tonsae,
Verg. A, 7, 28:tristia robustis luctantur funera plaustris,
Hor. Ep. 2, 2, 74; Prop. 4 (5), 1, 147:luctantem Icariis fluctibus Africum,
Hor. C. 1, 1, 15; cf.:luctantes venti,
Verg. A. 1, 53.—In partic., in mal. part.:II.cum aliquo,
Prop. 2, 1, 13.—Trop., of mental or moral strife, to struggle, strive, contend:(β).non luctabor tecum amplius,
Cic. de Or. 1, 17, 74:cum aliquo luctari,
id. Sull. 16, 47:Plancus diu, quarum esset partium secum luctatus,
Vell. 2, 63, 3; Plin. 18, 5, 6, § 28:cum latentibus nodis,
Curt. 3, 1, 18:cum ardore et siccitate regionis,
id. 4, 7, 7.—With dat. ( poet.):(γ).luctataeque diu tenebris hiemique sibique,
Stat. Th. 11, 522:crudo pelago,
Sil. 14, 453:morti,
id. 10, 296.—With abl.:B.ignis viridi luctetur robore,
Luc. 3, 503; Vell. 2, 86, 2.—Hence, luctans, antis, P. a., struggling, reluctant:luctantia oscula carpere,
Ov. M. 4, 358:composuit luctantia lumina somnus,
Sil. 7, 204.—In partic., as subst., of cross-beams, rafters, because they oppose and uphold each other like wrestlers, Isid. Orig. 19, 19. -
18 piger
pĭger, gra, grum (late Lat. collat. form of sup. pigrissimus, Tert. Exhort. ad Castit. 13), adj. [piget].I.Lit., unwilling, reluctant, averse (rare):II.gens pigerrima ad militaria opera,
Liv. 21, 25, 6:pigriores ad facinus,
id. 39, 13, 11:pigriores ad cetera munia exequenda,
Curt. 6, 9, 29: ad litteras scribendas pigerrimus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 1:ad conatus magnos piger,
Sen. Ira, 3, 3, 1.—Transf.A. (α).With in and abl.:(β).interdum piger, interdum timidus in re militari videbare,
Cic. Fam. 7, 17, 1.—Absol.:(γ).taurus ipsā mole piger,
Juv. 12, 12:mare pigrum ac prope immotum,
i. e. flowing slowly, sluggish, Tac. G. 45:pigrum mare et grave,
id. Agr. 10:palus,
Ov. P. 4, 10, 61:annus,
that moves lazily, passes slowly, Hor. Ep. 1, 1, 21:bellum,
that advances slowly, Ov. F. 2, 727:campus,
unfruitful, Hor. C. 1, 22, 17:pigriora sunt ista remedia,
operate too slowly, Col. 2, 17, 3.—Prov.:vult et non vult piger,
Vulg. Prov. 13, 4:dicit piger, leo est in viā,
id. ib. 26, 13:pigrā munire castra dolabrā,
lazily handled, Juv. 8, 248. —With gen. ( poet.):(δ).militiae piger et malus,
Hor. Ep. 2, 1, 124:pericli,
Sil. 14, 264:serpit Arar per rura pigerrimus undae,
id. 15, 504.—With inf. ( poet.):2.piger scribendi ferre laborem,
Hor. S. 1, 4, 12 (cf. the opp.:impiger hostium Vexare turmas,
id. C. 4, 14, 22).— Absol.:pigrum et iners videtur sudore adquirere quod possis sanguine parare,
Tac. G. 14 fin. —Hence, poet. transf.,Sluggish, i. e. that makes sluggish, benumbing:B.sopor,
Cat. 63, 37:frigora,
Tib. 1, 2, 29:senecta,
id. 1, 10, 40.—Dull, dispirited, dejected, sad ( poet. and in postclass. prose):C.vultus,
Mart. 2, 11, 3:pigrum aliquem facere,
id. 10, 104, 15:piger tristisque,
App. M. 4, p. 157 fin. —Dull, unfeeling ( poet.):hinc fessos subrepsit in artus Insidiosa quies et pigrae oblivio vitae,
Stat. S. 1, 4, 56 sq.; cf.:indigna est pigro forma perire situ,
Ov. Am. 2, 3, 14.—Hence, adv.: pĭgrē, slowly, sluggishly (post-Aug.):in servitutem transiens,
Sen. Ira, 3, 17:pigre ac segniter agere,
Col. 7, 5, 3.— Comp.:pigrius,
Plin. 10, 34, 52, § 105; Luc. 5, 434. -
19 pigreo
pī̆grĕo, ēre, v. n. [id.], to be slow, sluggish, reluctant (ante-class.): post aetate pigret sufferre laborem, Enn. ap. Non. 219, 12 (Ann. v. 405 Vahl.): omnes gaudent facere recte, male pigrent, Att. ap. Non. 14. -
20 recuso
I.In gen., to make an objection against, in statement or reply; to decline, reject, refuse, be reluctant or unwilling to do a thing, etc. (freq. and class.; cf.: abnuo, renuo, denego); constr. with acc., an inf., an object-clause, with de, ne, quin, quominus, or absol.(α).With acc.: uxorem, * Ter. Hec. 3, 1, 16; Hor. S. 1, 4, 50:(β).me judicem,
Tac. Or. 5 al.; cf.:populum Romanum disceptatorem,
Cic. Fl. 38, 97:populi Romani amicitiam,
Caes. B. G. 1, 44:nec quae pepigere recusent,
Verg. A. 12, 12:nullum periculum communis salutis causā,
Caes. B. G. 7, 2; so,nullum periculum,
id. ib. 7, 19; id. B. C. 3, 26:laborem,
id. ib. 1, 68 fin.; Quint. 11, 3, 26; 12, 11, 10:nihil nisi hiberna,
Caes. B. G. 5, 41:legumina,
id. B. C. 3, 47 fin.:servitutem,
Sall. J. 31, 20:vincla (leones),
Verg. A. 7, 16:jussa,
id. ib. 5, 749 et saep.:nihil tibi a me postulanti recusabo,
Cic. de Or. 2, 29, 128; so,psalteria virginibus probis,
Quint. 1, 10, 31:nihil de poenā,
Cic. Planc. 1, 3; cf.:de stipendio,
Caes. B. G. 1, 44:qui quod ab altero postularent, in se recusarent,
id. B. C. 1, 32, 5:Ptolemaeus recusabat regem Aridaeum,
rejected, Just. 13, 2, 11. —Of things: terra numquam recusat imperium,
Cic. Sen. 15, 51:genua impediunt cursumque recusant,
Verg. A. 12, 747:rapax ignis non umquam alimenta recusat,
Ov. M. 8, 837:(falsae gemmae) recusant limae probationem,
Plin. 37, 13, 76, § 200 et saep. —With inf. (in class. prose, only in negative sentences or questions implying a negative):(γ).mori recusare,
Caes. B. G. 3, 22; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 6; 10, 17, 2; Anton. ap. Cic. Phil. 8, 8, 25; Liv. 22, 60, 17:hoc facere,
id. 5, 53, 9:ad minora se demittere, Quint. prooem. § 5: prodere voce suā quemquam aut opponere morti,
Verg. A. 2, 126:praeceptis parere,
id. ib. 2, 607:quicquam tentare,
id. ib. 11, 437:tibi comes ire,
id. ib. 2. 704:facere ipse,
Hor. Ep. 2, 1, 208; Plin. [p. 1538] Pan. 5; Curt. 6, 11, 36; Just. 14, 1, 6.—Of things: pedes vitiosum ferre recusant Corpus,
Hor. S. 2, 7, 108; so id. Ep. 2, 1, 259; id. A. P. 39.—With object-clause:(δ).non rem (medicam) antiqui damnabant, sed artem. Maxime vero quaestum esse manipretio vitae recusabant,
Plin. 29, 1, 8, § 16:Velinum lacum obstrui recusantes,
refusing to permit, Tac. A. 1, 79; cf. infra, II.—With de:(ε).de judiciis transferendis recusare,
Cic. Verr. 2, 1, 2, § 6.—With ne:(ζ).Servilius et recusare et deprecari, ne iniquis judicibus... judicium capitis in se constitueretur,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 141:sententiam ne diceret, recusavit,
id. Off. 3, 27, 100:reliqui... ne unus omnes antecederet, recusarent,
Caes. B. C. 3, 82 fin. —With quin:(η).si absim, haud recusem, quin mihi male sit,
Plaut. Curc. 1, 3, 8:non possumus, quin alii a nobis dissentiant, recusare,
Cic. Ac. 2, 3, 7:non recuso quin, etc.,
id. Fam. 6, 18, 4; id. Rosc. Am. 3, 8; Caes. B. C. 3, 45 fin.:neque recusare... quin armis contendant,
id. B. G. 4, 7; Liv. 8, 7, 19.—With quominus:(θ).nec recusabo, quominus omnes mea legant,
Cic. Fin. 1, 3, 7; id. Div. in Caecil. 10, 31:... quominus perpetuo sub illorum dicione essent,
Caes. B. G. 1, 31:neque recusavit quo minus poenam subiret,
Nep. Epam. 8, 2.—Absol.:II.non recuso, non abnuo, etc.,
Cic. Mil. 36, 100:recusandi aut deprecandi causā legatos mittere,
Caes. B. G. 5, 6; Verg. E. 3, 29 et saep. —In partic.1. 2.In jurid. lang., to protest against a complaint; to object, take exception, plead in defence:causa omnis, in quā pars altera agentis est, altera recusantis,
Quint. 3, 10, 1:numquid recusas contra me?
Plaut. Poen. 5, 6, 18:tu me ad verbum vocas: non ante venio, quam recusaro... Quoniam satis recusavi, veniam jam quo vocas,
Cic. Caecin. 28, 8 sq.:cum reus recusare vellet, sub usuris creditam esse pecuniam, etc.,
Dig. 17, 1, 48; cf. recusatio, II. B.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Reluctant — Re*luc tant ( tant), a. [L. reluctans, antis, p. pr. of reluctari. See {Reluct}.] 1. Striving against; opposed in desire; unwilling; disinclined; loth. [1913 Webster] Reluctant, but in vain. Milton. [1913 Webster] Reluctant now I touched the… … The Collaborative International Dictionary of English
reluctant — [ri luk′tənt] adj. [L reluctans, prp. of reluctari, to resist < re , against + luctari, to struggle: see LOCK1] 1. opposed in mind (to do something); unwilling; disinclined 2. marked by unwillingness [a reluctant answer] 3. Rare struggling… … English World dictionary
reluctant — reluctánt adj. m., pl. reluctánţi; f. sg. reluctántă, pl. reluctánte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic RELUCTÁNT, Ă adj. refractar, recalcitrant, îndărătnic. (< engl. reluct … Dicționar Român
reluctant — I adjective adverse, averse, avoiding, begrudging, diffident, discontented, disinclined, dissenting, dissentious, evasive, grudging, hesitant, hesitating, hesitative, inacquiescent, indisposed, involuntary, irreconcilable, not disposed, not… … Law dictionary
reluctant — reluctant, ante (re lu ktan, ktan t ) adj. Qui lutte contre, qui résiste (latinisme qui n est pas usité). • Doué d un esprit droit plutôt qu étendu.... fort révérencieux pour le pouvoir, un peu reluctant contre les nouveautés, M. Gaudin eût… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Reluctant Bride — is a 1955 British comedy film directed by Henry Cass and starring John Carroll, Virginia Bruce, Brian Oulton, Kay Callard and Arthur Lowe.External links*imdb title|0048549 … Wikipedia
reluctant to punish — index placable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
reluctant — unwilling, 1660s, from L. reluctantem, prp. of reluctari (see RELUCTANCE (Cf. reluctance)). Related: Reluctantly … Etymology dictionary
reluctant — *disinclined, indisposed, hesitant, loath, averse Analogous words: *cautious, circumspect, chary, wary, calculating: *antipathetic, unsympathetic Contrasted words: inclined, disposed, predisposed (see INCLINE vb): *eager, avid, keen … New Dictionary of Synonyms
reluctant — [adj] unenthusiastic, unwilling afraid, averse, backward, calculating, cautious, chary, circumspect, demurring, diffident, discouraged, disheartened, disinclined, grudging, hanging back, hesitant, hesitating, indisposed, involuntary, laggard,… … New thesaurus
reluctant — ► ADJECTIVE ▪ unwilling and hesitant. DERIVATIVES reluctantly adverb. ORIGIN originally in the sense «offering opposition»: from Latin reluctari struggle against … English terms dictionary